هنر و صنعت فرش ایرانی قرن ها را در برگرفته است و ثابت کرده است که می تواند زیبایی، خوش آمدگویی، ظرافت و گرما را به هر محیطی ببخشد.
هزاران سال است که مورد علاقه، ارج نهادن و قدردانی قرار گرفته است، که یکی از آن‌ها به طور عالی ذکر شده است.
فرش ابریشم کوچک ایرانی علاوه بر زیبایی و انتخاب گسترده، از نظر مواد اولیه و رنگرزی نیز متمایز می شوند.
منطقه مبدا معمولاً همان منطقه ای است که نام فرش ایرانی را می دهد.
نام پارس به عنوان مترادف با ملت ایران منسوب است (کشور تا سال 1935 به نام پارس شناخته می شد)، در گذشته باشکوه خود سرزمینی وسیع بوده که چندین امپراتوری با فرهنگ ها و تمدن های مهم جانشین یکدیگر شده اند.
ایران با مساحت 1648.195 کیلومتر مربع کشوری است که غرب آسیا را به خاورمیانه متصل می کند.
ایران با هفت کشور دیگر از جمله افغانستان، ارمنستان، آذربایجان، عراق، پاکستان، ترکیه و ترکمنستان همسایه است. همچنین با خلیج عمان، دریای خزر و خلیج فارس همسایه است.
فرش‌بافی بخشی ضروری از سنت، فرهنگ و هنر ایرانی است و بازتابی بر تاریخ ایران و مردمان مختلف آن است.
اقوام اصلی ایرانی عبارتند از: فارس ها، آذری ها، ترکمن ها، کردها، لری ها، بندری ها، بلوچی ها، ارمنی ها و عرب ها.
قرن‌هاست که فرش‌های ایرانی با کیفیت‌ها، نمادها و طرح‌های گوناگون با تکنیک‌های خاص بافت و استفاده از مواد، رنگ‌ها و نقش‌ها در سه دسته توسط عشایر کوچنده، در کارگاه‌های روستا و شهر و در آتلیه‌های استادان بافنده بزرگ ساخته می‌شوند.
در سال 1389 مهارت های سنتی قالی بافی در فارس و کاشان در میراث شفاهی و ناملموس بشریت ثبت شد.
ایران بزرگترین تولید کننده و صادرکننده فرش دستباف در جهان است و سه چهارم کل تولیدات جهان را تولید می کند.
برای ساخت فرش ایرانی، علاوه بر مهارت و حوصله بسیار گره‌زن، بافندگی و برخی ابزار ضروری است، دستگاه های بافندگی به طور کلی به دو نوع عمودی و افقی تقسیم می شوند که دومی مورد استفاده اقوام قرار می گیرد.
