فریم های عینک امروزه از متنوع ترین مواد با ویژگی های کاملاً مشخص و متفاوت ساخته می شوند: بیایید با هم رایج ترین ها را کشف کنیم.
عوامل مختلفی بر انتخاب فریم عینک طبی زایس تأثیر می گذارد، شکل، رنگ، اندازه و اخیراً همچنین موادی که عینک در آن ساخته می شود.
در واقع، کامپوزیت های مختلفی را می توان در بازار یافت که به طور کلی به دسته های کلان پلاستیک و فلزات نسبت داده می شود.
قاب های پلاستیکی معمولاً ارزان تر، انعطاف پذیرتر و در برابر ضربه مقاوم هستند و اغلب توسط ورزشکاران استفاده می شود.
از سوی دیگر، فریم‌های فلزی معمولاً نازک‌تر و سبک‌تر هستند و برای استفاده روزمره مناسب‌تر هستند، اما اغلب در طیف محدودی از رنگ‌ها وجود دارند.
حال بیایید ویژگی های اصلی موادی که بیشترین استفاده را در تولید فریم عینک دارند ببینیم.
پلاستیک ها مطمئناً پرمصرف ترین مواد برای ساخت فریم عینک هستند.
شکل پذیری پلاستیک، مقاومت و انعطاف پذیری آن، هزینه پردازش پایین این ماده را مورد علاقه طراحان و خانه های تولید قرار می دهد که می تواند مدل هایی با هزاران رنگ و تنوع ایجاد کند و حفظ یک محصول را حفظ کند.
استات سلولز (همچنین به عنوان زیل شناخته می شود) پرمصرف ترین ماده پلاستیکی برای فریم های عینک است.
از تراشه های چوب، الیاف پنبه، تثبیت کننده ها و نرم کننده ها تشکیل شده است و می تواند طیف گسترده ای از رنگ ها، بافت ها و الگوها را به خود بگیرد.
فریم‌های استات سلولز را می‌توان با دو روش مختلف ساخت: یک بلوک اکسترود شده از ورق‌های استات را می‌توان برش داد.
بنابراین یک عینک مقاوم‌تر و پایدارتر به دست آورد، یا می‌توان از زیل دانه‌ای استفاده کرد که در دماهای بالا مایع می‌شود و در نتیجه قالب‌گیری تزریقی می‌شود.
در مورد دوم، ما در مورد فریم های استات تزریقی صحبت می کنیم که پایداری کمتری دارند و از نظر اقتصادی سود بیشتری دارند.
استات یک ماده بسیار گسترده است زیرا می تواند روشنایی و رنگ های روشن را حفظ کند، اما علیرغم اینکه پلاستیک است، در طول زمان روند “پیری” را پشت سر می گذارد و تغییر شکل می دهد.
