مردان خود را از طرق مختلف شناسایی می کنند. به عنوان مثال، برخی از مردان ممکن است خود را از طریق ظاهر بدن خود شناسایی کنند، در حالی که برخی دیگر ممکن است هویت خود را با نحوه لباس پوشیدن خود نشان دهند. هاتکوت و کیم خاطرنشان می کنند که مردان از طریق نحوه سویشرت شلوار مردانه ورزشی پوشیدنشان خود را نشان می دهند.
علاوه بر این، بسیاری از مردان به آنچه که می پوشند و چگونه آن را به صورت روزانه می پوشند اهمیت می دهند و همچنین به این که دیگران چگونه آنها را درک می کنند اهمیت می دهند.
به عنوان بخشی از جامعه دانشگاه، دانشجویان کالج نیز برای نحوه لباس پوشیدن خود وقت می گذارند. برخی از دانش آموزان پسر ترجیح می دهند در مدرسه شلوار گرمکن یا شلوار بسکتبال گشاد بپوشند، در حالی که برخی دیگر ترجیح می دهند پیراهن های پولو و شلوارهای معمولی بپوشند.
روشی که دانشجویان مرد کالج لباس های خود را برای مدرسه انتخاب می کنند نشان دهنده شخصیت و هویت متفاوت آنهاست. به عنوان مثال، برخی از دانش آموزان پسر برای نشان دادن مردانگی خودلباس کار مردانه می پوشند.
این با لونسفورد مطابقت دارد، که استدلال میکند دانشآموزان پسر یک لباس خاص را به دلیل احساسی که در آنها ایجاد میکند یا به این دلیل که جنبههای غیرجذاب بدنشان را کماهمیت جلوه میدهد و در عین حال بهترین ویژگیهایشان را برجسته میکند، انتخاب میکنند.
محققان مطالعاتی در رابطه با اهمیت لباس و مد برای هویت سازی و ارتباطات انجام داده اند. برای مثال، پیاسنتینی و میلر دریافتند که جوانان در بریتانیا تمایل دارند ازسویشرت مردانه قهوه ای برای نشان دادن شباهت بین خود و گروههایی که میخواهند با آنها شناسایی شوند و به عنوان کانالی برای ایجاد دوستیهای بالقوه استفاده کنند.
همانطور که قبلاً ذکر شد، جوانان در محیطهای اجتماعی پیچیده میتوانند از همذات پنداری خود با گروههای درون گروهی در مقابل گروههای بیرونی استفاده کنند تا ظاهر خود را با گروه اجتماعی مورد نظر هماهنگ کنند و خود را از گروه مرجع ناخواسته یا اجتنابی متمایز کنند.
بنیستر و هاگ در مطالعه خود بر روی نمونه ای از سویشرت مردانه دکمه دار دریافتند که بسیاری از مصرف کنندگان از لباس های ایمن برای جلوگیری از انتقاد به جای اقلام خطرناک استفاده می کنند.
اگر چنین ترس هایی از حماقت و توجه منفی در مصرف کنندگان مرد وجود داشته باشد، می توان مشترکات خاصی را در میان آنها شناسایی کرد. آ
یسلر و اسکیدمور پیشنهاد کردند که انتظارات نقش جنسیتی مردان به ترس از عدم ورزش، صمیمیت عاطفی، صمیمیت با مردان دیگر و شکست کمک میکند.
اگر مرد مؤنث، غیرورزشی و ناتوان نماینده نامطلوب بودن درک شده در میان مردان باشد، شناسههای نمادین آن صفات میتواند نشاندهنده برچسب زدن مردان جوان به گروههای مرجع اجتنابی و خود اجتنابشده باشد.
بنابراین، محافظهکاری مد مردانه را میتوان تا حدی به ترس عمومی از زنانه جلوه دادن نسبت داد.
- منابع:
- تبلیغات: